Xəstəliyin kliniki təhlilində kliniki düşüncənin rolu əvəzolunmazdır. Klinik düşüncə – bilik, təcrübə və həkim intuisiyasına əsaslanır, xəstəliyin diaqnostikası, müalicə və proqnozuna peşəkar yanaşma deməkdir.

Xəstənin yatağı önündə həkim düşünərkən bir çox sualların cavabını tapmalıdır:

Xəstəliyin əsasında hansı proseslər durur (bu nədir?)

Səbəbini tapmaq (nədən yaranıb, etiologiyası nədir?)

Patoqenezini başa düşmək (orqanizmin müdafiə reaksiyaları nəyə əsaslanır?)

Xəstəliyin semiotikası (yenə hansı simptomlar yarana bilər?)

Proqnozu əsaslandırmaq (orqanizmın xəstəliklə mübarizəsi nə ilə nəticələnə bilər?)

Laborator və instrumental müayinələrin nəticələri xəstə və xəstəlikdən ayrılaraq interpretasiya olunmamalıdır, bütün rəqəmlər müəyyən bir pasiyentdən “keçirilməlidir”. Həkimin teoretik biliklərinə və təcrübəsindən irəli gələn intuisiyaya əsaslanaraq bir neçə diaqnostik hipoteza yaranır.

Həkim səhvlərinin əsasında kliniki düşüncənin defektləri durur